ABD, İsrail'in suç ortağıdır, ateşkes arabulucusu değil

Washington, İsrail'in soykırım hedeflerine ulaşmasını sağlamak için müzakereleri bilerek uzatıyor. 21 Temmuz 2006'da, 1.200 kişinin ölümüne yol açan 34 günlük İsrail-Lübnan savaşının dokuzuncu gününde, ABD Dışişleri Bakanı Condoleezza Rice, "siyasi koşullar olmaksızın derhal ateşkes ilan etmenin mantıklı olmadığı" görüşünü dile getirdi. Bir basın toplantısında bir gazetecinin sorusuna cevap veren Rice, "Lübnan ve İsrail'i statüko öncesine döndürmek adına diplomasiye ilgi duymadığını" belirtti. Ateşkesi geciktirme manevralarının yanı sıra, ABD, toplu katliama yardımcı olmak amacıyla İsrail'e hassas güdümlü bombaların sevkiyatını da hızlandırdı. Sadece iki buçuk yıl sonra, Rice bu sefer de Gazze Şeridi'nde çok çabuk ilan edilen ateşkese karşı ajitasyon yapmaya başladı. Aralık 2008 ile Ocak 2009 arasında İsrail, 22 gün boyunca yaklaşık 1.400 Filistinliyi katletti. Rice, bu durumda ABD'nin "Hamas'ın Gazze'den roket fırlatmaya devam edebileceği statükonun yeniden kurulmasına izin vermeyecek bir ateşkes için çalıştığını" iddia etti. Hamas'ın büyük ölçüde etkisiz roketleri, 1.400 kişinin katledilmesinden açıkça daha ciddi bir sorun olarak gösteriliyordu. 15 yıl sonrasına, İsrail'in Gazze Şeridi'nde düpedüz soykırımına hızlıca ilerleyelim, bu şüphesiz "statüko öncesi"ni ortadan kaldırmanın daha etkili bir yoludur - en azından "statüko öncesi"ni Gazze ve sakinleri olarak kabul edersek. Resmi ölümler şu anda 40.000 Filistinliyi aşmışken ve gerçek ölüm sayısının aslında çok daha fazla olabileceği tahmin ediliyorken, derhal ateşkes masadaki tek soykırım dışı seçenektir. ABD Başkanı Joe Biden, böyle bir ateşkesin aciliyetini defalarca vurgulamış olsa da, Ekim ayından bu yana resmen 17.000'e yakın Filistinli çocuğu öldüren tarafına 20 milyar dolarlık ek silah transferini onayladığınızda savaşı durdurmak biraz zorlaşıyor. Aslında, mevcut ABD vasıfları Gazze'de ateşkesi arabuluculuğu yapma yeteneği açısından oldukça şüpheli, zira ülke kolayca çatışmanın fiili bir tarafı olarak kabul edilebilir. Pazar günü, The New York Times, ABD'nin de İsrail gibi Hamas lideri Yahya Sinwar'ı bulmak için "büyük kaynaklar harcadığını" ve İsrail'e sadece "yeraltı radarları" sağlamakla kalmayıp, ABD casus teşkilatlarının da Sinwar'ın iletişimlerini engellemekle görevlendirildiğini bildirdi. Times, Beyaz Saray ulusal güvenlik danışmanı Jake Sullivan'ın, Sinwar'ın obsesif arayışına ABD'nin yaptığı ek katkılarla ilgili olarak "İsraillilerle birlikte bu sorunu çözmek için odada oturan insanlarımız oldu. Ve açıkçası, yüksek değerli hedefleri avlama konusunda çok deneyimimiz var" dediğini aktarıyor. Ancak, bir yandan ateşkesi müzakere ettiğini iddia ettiğiniz bir örgütün liderini "avlamak" pek de bir arabulucu olarak güvenilirliğinizi artırmaz. Times makalesine göre, ABD yetkilileri Sinwar'ın öldürülmesi veya yakalanmasının, İsrail Başbakanı Benjamin Netanyahu'ya "önemli bir askeri zafer kazanma ve Gazze'deki askeri operasyonları sonlandırma konusunda daha istekli hale gelme" imkanı vereceğine inanıyor – şüphesiz yasadışı infaz için çok ikna edici bir argüman. Netanyahu'nun zaten herhangi bir şeyi gerçekten "bitirmek" gibi bir ilgisi olmadığı da açık. İsrail başbakanı, sonuçta, İsrail'in herhangi bir ateşkes anlaşmasına rağmen Hamas'la savaşı yeniden başlatma hakkını saklı tuttuğunu düşünüyor ki bu da tüm amacın ortadan kalktığını gösteriyor. Salı günü, Times of Israel, ABD yetkililerinin ateşkes müzakerelerinde "ilerleme" konusunda ısrar etmelerine rağmen, İsrail'in Kanal 12 haberlerinin "zor konuların" şimdilik bir kenara bırakıldığını öğrendiğini bildirdi: "Ağ, Amerikalı arabulucuların ilk olarak İsrail'in bazı Filistinli güvenlik mahkumlarının serbest bırakılmasını veto etme ve diğerlerini sürgüne gönderme yeteneği gibi diğer konularda anlaşmaya varmayı umduğunu söyledi." Bu "zor" meseleler arasında İsrail'in savaştan sonra Gazze'nin Mısır sınırının tamamını işgal etmeye devam edip etmeyeceği gibi konular yer alıyor. Bu mesele "görüşmelerin en sonuna bırakılacak" ve yetkililer Hamas lideri Sinwar'ın İsrail ordusunun ona yaklaştığını hissetmedikçe Gazze-Mısır sınırında taviz vermeyeceğine inanmadıklarını söylediler, Times of Israel bildirdi. Beyaz Saray ulusal güvenlik sözcüsü John Kirby'nin diplomatik yanılsamalarına göre, Gazze Şeridi'nin geriye kalanının sürekli işgalini mümkün kılma amacıyla geciktirme taktikleri "yapıcı" görüşmelere işaret ediyor gibi görünüyor. Ve bu arada, elbette, soykırım hızla devam ediyor, İsrail ordusu sivil halka durmaksızın terör ve açlık dayatıyor. Suya erişim ve yardım dağıtımı artık Gazze'nin merkezindeki Deir el-Balah şehrinde kısıtlandı, Birleşmiş Milletler İsrail'in patolojik tahliye emirlerine uymak için bir kez daha operasyonları kapatmak zorunda kaldı. Tabii ki, İsrail'in Filistinlilere bir bölgeyi boşaltmalarını emredip, bu emre uyduklarında onları bombalama alışkanlığı pek de "yapıcı" değil. New York Times'ın Sinwar'ı "avlama"da ABD'nin yardımına ilişkin haberi, ABD istihbarat desteğinin "paha biçilmez" doğası hakkında kıdemli bir İsrailli yetkiliden alıntı yapıyor. Ancak ABD, Gazze'deki statükonun ve insan nezaketi ve ahlakına dair tüm iddiaların ortadan kaldırılması için İsrail'e zaman kazandırmaya devam ederken, dünya bedelini kendisi ödeyecek. Belén Fernández, El Cezire

ABD, İsrail'in suç ortağıdır, ateşkes arabulucusu değil

İsrail'in Eski İstihbarat Başkanı: Eğer Filistinli olsaydım, topraklarımı çalanlara karşı savaşırdım

Devler nerede?

Batılı politikacılar Filistin'deki soykırımın suç ortağıdır

İnşirah’ın hikayesi: Gazze’de bir annenin hayatta kalma mücadelesi

Müslüman için şehadet bir kayıp değildir

En tehlikeli oyun: Güç geçişi her zaman savaşa yol açar mı?

Sadece başarısız bir ABD imparatorluğu Netanyahu'yu ve onun soykırımını alkışlayacak kadar kör olabilir

Gazze'deki soykırım ve kusurlu dünya düzeninin çöküşü

Denge bozulduğunda: Kriz çağında dengeyi Mizan'da bulmak

İsrail'in Amerikan rüyası