Gazze saldırısının ilk günlerinden bu yana ateşkesi destekleyen halkın büyük bir kısmı için bir felaketin yaşanacağı her zaman açıktı. Ancak resmi alanda -siyasetçiler ve medyanın bazı kesimleri arasında- 7 Ekim'in dehşeti, Binyamin Netanyahu ve hükümeti için açık çek gibi görünen şeyin kapsamını genişletti.
İnkâr edilmesi zor olan şey İsrail'in haydut olduğudur
Belki bu değişimin gerçekleşmesi için yedi World Central Kitchen yardım görevlisinin öldürülmesi gerekti, belki bu birikimli bir değişimdi, ancak şu anda inkâr edilmesi zor olan şey İsrail'in haydut olduğudur. Son altı ayda hem üslup hem de eylem olarak, tüm protokolleri çiğneyen ve kendisini demokratik kesime değil de kanun dışı bir kategoriye yerleştiren bir devlet ortaya çıktı. İsrail hükümeti müttefiklerine ve sponsorlarına hakaret etti. Geri kalmış, düşman bir bölgede temsil ettiğini iddia ettiği demokratik, yasalara saygılı dünyanın örgütlerinin verdiği kararları ve uyarıları görmezden geldi ve bunlara karşı çıktı. Ve müttefiklerini zayıf ve çaresiz göstererek iç politikalarını istikrarsızlaştırdı.
“Aptal bombalar”
Sahada İsrail'in sadece aşırı tepki vermekle kalmayıp, aynı zamanda ukala, tetikçi ve istihbarat ve savaş yöntemleri konusunda güvenilmez olduğu da açık. Haaretz geçtiğimiz günlerde İsrail Savunma Kuvvetlerinin Gazze'de “öldürme bölgeleri” oluşturduğunu bildirdi: Görünmez çizgileri aşan herkes vurulabilir. İsrail-Filistin dergisi +972 ve İbranice yayın yapan Local Call sitesi tarafından bu hafta yapılan bir araştırma, savaşın korkunç bir mekanizasyonunu ortaya çıkardı: Ordu, hedefleri belirlemek için yapay zekâ sistemlerini kullanıyor ve kaynaklar, teminat olarak 15 veya 20 sivilin ölmesine izin verildiğini söyledi Düşük rütbeli militan olarak tanımlanan kişilere yönelik hava saldırıları sırasında cinayetler. Bunlar genellikle "aptal bombalar" olarak bilinen güdümsüz mühimmatlarla gerçekleştiriliyor ve daha karmaşık olanlara tercih ediliyor çünkü bir istihbarat görevlisine göre: "Pahalı bombaları önemsiz insanlara harcamak istemezsiniz; bu ülke için çok pahalıdır!”
İsrail, Gazze'yi yerle bir ederken ve uluslararası topluma karşı eğilirken, kendi itibarını zedeledi, askeri ve siyasi süreçlerine olan güveni aşındırdı ve kendisine gösterilen hoşgörüyü tüketiyor. Bu, yalnızca Hamas'ın saldırısı nedeniyle değil, geleneksel olarak İsrail'in Batılı siyasi ve kültürel değerleri paylaştığı düşünüldüğü için gösterilen bir hoşgörüdür. Onu tükenmez bir desteği hak eden bir tür "görgüye", sosyal özgürlüklere vurguya ve küresel güç hiyerarşilerine saygıya sahip olarak algılanıyor; Filistinlilere yönelik muamelesi, zaman zaman ustalıkla ortadan kaldırılması gereken tuhaf bir meseledir.
Ancak cezasızlığın mağdur için olduğu kadar fail için de bir bedeli var ve bu bedel, devletin kendi davranışlarını düzenleyememesi ve kendi kendini sabote etmeye başlamasıdır. Bu nokta, yabancı yardım çalışanlarının ölene kadar hassas füzelerle vurulmasıyla ortaya çıktı . Binlerce Filistinlinin ölümünü talihsiz ama uzak ve hatta belki de haklı bir trajedi olarak görenlerin gözünde, müttefiklerinin vatandaşlarını öldüren bir ülke, sonunda kendisini tehlikeli ve kontrolden çıkmış olarak işaretledi.
Olay, bu noktaya kadar İsrail'in kendini savunma hakkını kısıtladığı gerekçesiyle kınanacak türden eylem çağrılarına yol açtı. Muhafazakâr uzman ve Daily Express köşe yazarı Nick Ferrari, silahları boykot etme çağrısında bulundu. "Çoğu durumda" diye yazdı, "İsrail tarafını görebiliyorum" ama "bazen bir arkadaşın bir arkadaşa nerede yanlış yaptığını söylemesi gerekir." Yardım çalışanlarına yönelik saldırının "savunulamaz" olduğunu sözlerine ekledi; çünkü "dünyanın en büyüklerinden biri olduğuna inanmamız gereken" bir ordunun kendi füzelerimizle üç İngiliz vatandaşının öldürülmesi ihtimali vardı.
Kendisinin “İsrail'in dostu” olduğunu iddia eden biri tarafından IDF'ye bu kadar aşağılayıcı bir ifadeyle atıfta bulunulduğunda bir şeyler değişiyor. Benzer çağrılar şimdilerde İşçi Partisi ve Muhafazakâr Parti'nin yüksek profilli isimleri tarafından yapılıyor ve İsrail'e silah ihracatında görev alan kamu görevlileri, İsrail'in yasayı ihlal ettiği tespit edilirse kişisel olarak suçlu olabileceklerinden endişe ederek yasal yollara başvurmayı düşünüyor. Kan eve daha yakın bir yerde aktığında insanlar bunu ellerinde görebilirler.
İsrail'in yolu tükeniyor
Ancak saldırının süresi nedeniyle İsrail'in yolu da tükeniyor olabilir. İçerdiği korku ve gerilimin boyutları göz önüne alındığında, bu tür bir askeri eylemin bu hızda devam etmesi için altı ay uzun bir süre. Ölü bebekler, bombalanan hastaneler, mülteci kampları, silahsız bir şekilde güvenli bir yere yürürken keskin nişancılar tarafından vurulan siviller (ve aslında İsrailli rehineler) ve şimdi de kıtlık; bunların hepsi dünyaya yayınlanıyor ve İsrail askerlerinin zevki ve İsrail'in alaycı tavırlarıyla noktalanıyor.
Altı ay, kültür kurumlarını, Hollywood’u, üniversiteleri ve okulları içine çeken, yayınlara hâkim olan bu kadar yoğun bir çatışmanın bu kadar açık uçlu bir şekilde devam etmesi için uzun bir süre. Arap hükümetlerinin, ABD ile iyi ilişkileri sürdürmek ve savaş yayılırken bölgesel istikrar konusunda endişelenmek, ayrıca Gazze'ye yönelik iç öfkenin artması ve bunun Arap ülkelerinin planları açısından ne kadar yıkıcı olabileceği arasındaki ince çizgide yürümeye devam etmesi uzun bir zaman. Yönetmek için daha fazla hoşnutsuzluğa ihtiyaç duymayan seçilmemiş hükümetler. Gazze yüzünden küresel siyasi makine her bakımdan hararetli bir şekilde çalışıyor.
Hepsi bir arada ele alındığında, Joe Biden'ın neden Netanyahu ile bugüne kadarki en sert ifadeli çağrısını yaptığını anlamak zor değil. İlk kez daha fazla desteğin şartlarla birlikte geldiğini öne sürdü. İsrail'den "sivillerin zararına, insani acılara ve yardım çalışanlarının güvenliğine yönelik bir dizi spesifik, somut ve ölçülebilir adım" uygulamasını talep etti ve derhal ateşkes çağrısında bulundu. Kahire'de bugün yeni bir ateşkes müzakeresi turu başlayacak.
Kısacası, üslup ve politika taleplerindeki değişiklikler, resmi dünyayı kamuoyuyla ve motivasyonları kötülenen ve tutkuları önemsizleştirilen sayısız protestocunun kaygılarıyla aynı hizaya getirmeye yeni başlıyor. İsrail'in dostları ve sigortacıları arasındaki fikir değişikliği, eğer insani krizlerin hafifletilmesine ve savaşın sonunun hızlandırılmasına yardımcı olacaksa memnuniyetle karşılanacaktır. Ancak aynı zamanda şu ana kadar olanların tamamen öngörülebilir ve önlenebilir olmadığına dair aklayıcı bir imayı da beraberinde getiriyor.
