Üstad Necip Kısakürek’in “bugünün ve yarının gerçek müminleri”ne ithaf ettiği, İman ve İslâm Atlası eserini tefrika olarak yayınlıyoruz.
Yandı kitap dağlarım, ne garip bir hal oldu!
Sonunda bana kalan, yalnız ilmihal oldu!
*
İman ve İslam Atlası'ndan "Melek" bahsi.
Allahın gözle görülmez, nurdan mahlûk, latif ve ulvî yaratıkları…
Memur bulundukları işlere göre sınıflara ayrılırlar.
Bir kısmı devamlı secde, bir kısmı rükû vaziyetinde… Bir kısmı eşya ve hâdiseleri tasarrufta, bir kısmı da insanları korumaya memur… Her sınıfın isimleri ayrı ve sayıları bütün yaratılmışların üstünde…
Nefs illetinden arınmış ve hepsi mâsum ve mümin…
Diledikleri şekillere bürünebilirler…
Yemek, içmek, uyumak, erkeklik, dişilik gibi beşerî hallerden münezzeh… Doğmazlar ve doğurmazlar, acı ve keder çekmezler, hiçbir zaaf eseri göstermezler…
“Yakınlar” tabir edilen Sultan meleklerin başında vahye memur Cebrâil… Kullara rızk tayiniyle mükellef Mikâil, Kıyamette “kak!” borusu mahiyetindeki Sûr’u üflemekle vazifeli İsrâfil, Allah’ın emriyle can alıcı Azrâil… Bunlar, melekler arası peygamberlerdir. Üstünlükte beşerî peygamberler, melek peygamberlerden; yüksek müminler, yüksek meleklerden, alt tabaka insanlar ise alt tabaka meleklerden yukarıda… Yâni mücerret insan, mücerret melekten üstün…
Bu noktadaki sır, beşere secde emrini alan meleğin nefsten ve çileden kurtulmuş insanın ise nefse müptelâ ve onu yenmeye davetli olmasındaki farktan geliyor.
Allahın gözle görünmez, fakat şekil değiştirerek görünebilir, nur yerine mayaları ateş, başka mahlûkları da vardır. Bunlarsa meleklerin her ân Allahı teşbih, tenzih ve sadakat vasıfları dışında ve binbir noksan içinde süflî âlem tayfalarıdır. Şeytan ve maiyeti cinler… Bunlar doğarlar, doğururlar, ürerler ve ölürler.
Şeytan, aslında isyana geçmiş bir melek değil, apayrı bir hilkat belirtir.
Melekte hilkat, teslimiyetin son haddiyle ve hiçbir fikir kargaşalığına düşmeksizin Allah’a bağlılk… Melek, (antitez)i olmayan imanı temsil eder.
Necip Fazıl Kısakürek
İman ve İslâm Atlası
Shf. 24-25
