Ben 25 Mart’tan 8 Nisan’a kadar Gazze’de travma cerrahı olarak çalıştım. Daha önce Ukrayna ve Haiti’de gönüllü olarak görev yaptım ve Michigan Flint’te büyüdüm. Şiddeti gördüm ve çatışma bölgelerinde çalıştım. Ancak Gazze’de bir hastanede çalışırken beni en çok etkileyen şeylerden biri şuydu: Orada bulunduğum neredeyse her gün, başından veya göğsünden vurulmuş yeni bir küçük çocuk gördüm ve bu çocukların neredeyse tamamı hayatını kaybetti. Toplamda on üç çocuk.
O dönemde, bunun yakındaki özellikle sadist bir askerin işi olması gerektiğini düşündüm. Ancak eve döndüğümde, benden iki ay önce Gazze’de farklı bir hastanede çalışmış bir acil tıp doktoruyla tanıştım. Ona, “Başından vurulan çocukların sayısına inanamadım,” dediğimde, şaşırtıcı bir şekilde şu yanıtı verdi: “Evet, ben de. Her gün.”
Boynunda mermi bulunan bir Gazze’li çocuğun röntgeni.Aklında mermi olan bir Gazze çocuğu.Kafasında mermi olan bir Gazze çocuğu.
Bu röntgen fotoğrafları, 8 Ağustos ile 5 Eylül arasında Han Yunus’ta çalışan Dr. Mimi Syed tarafından sağlandı. Syed şunları söyledi: “Çoğu 12 yaşından küçük, kafasından veya göğsünün sol tarafından vurulmuş birçok çocuk hastam vardı. Genellikle bunlar tek atıştı. Hastalar ya ölü olarak ya da kritik durumda gelir, kısa bir süre sonra hayatlarını kaybederdi.”
Gazze’deki yıkımın boyutlarına ilişkin çok fazla bilgi, uydu verilerinden, insani yardım kuruluşlarından ve Gazze Sağlık Bakanlığı’ndan elde edildi. Ancak İsrail, gazetecilerin veya insan hakları araştırmacılarının Gazze’ye girişine izin vermiyor, sadece İsrail ordusuyla sınırlı sayıda gömülü haber gezisi yapılabiliyor. Gazze’deki Filistinli gazetecilerin hikayeleri ise, büyük riskler almalarına rağmen yeterince geniş kitlelerce okunmadı.
Ancak bu savaşı sahada, günbegün görmüş bağımsız bir gözlemci grubu var: gönüllü sağlık çalışanları.
Tıp camiasındaki kişisel bağlantılar ve çevrim içi yoğun bir araştırma sayesinde, 7 Ekim 2023’ten bu yana Gazze’de görev yapmış Amerikalı sağlık çalışanlarıyla iletişime geçtim. Birçoğunun Orta Doğu ile ailevi ya da dini bağları var. Benim gibi bazıları ise bu tür bağlara sahip değil, ancak çeşitli sebeplerle Gazze’de gönüllü olma gereği hissetti.
Kendi gözlemlerime ve diğer doktorlar ve hemşirelerle yaptığım konuşmalara dayalı sorular kullanarak, Times Opinion ile birlikte 65 sağlık çalışanına Gazze’de ne gördüklerini sorduk. Benim de dahil olduğum 57 kişi, deneyimlerini isim vererek paylaşmaya istekliydi. Diğer sekiz kişi ise Gazze veya Batı Şeria’da aileleri olduğu ya da işyerinde misilleme korkusu nedeniyle anonim olarak katıldı.
Bu, bizim gördüklerimiz:
44 sağlık çalışanı, Gazze’de başından veya göğsünden vurulmuş birden fazla küçük çocuk vakası gördüğünü bildirdi.
Kaynak: Wayback Machine
